Αριθμός 789/2015

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Γ΄

 Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Φεβρουαρίου 2015, με την εξής σύνθεση: Μιχ. Βηλαράς, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση της Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Φ. Ντζίμας, Β. Αναγνωστοπούλου - Σαρρή, Σύμβουλοι, Δ. Βανδώρος, Ι. Παπαγιάννης, Πάρεδροι. Γραμματέας η Γ. Μουλοπούλου.

Για να δικάσει την από 13 Νοεμβρίου 2007 αίτηση:

 των: 1) *** και 2) ***, οι οποίοι δεν παρέστησαν, αλλά ενέκριναν την άσκηση του ενδίκου μέσου με την κατάθεση συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου,

κατά της Ιεράς Μητροπόλεως ***, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο *** (Α.Μ.***), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν οι υπ’ αριθμ. α) 1/2007 και β) 2/2007 του Μητροπολίτη ***.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Ι. Παπαγιάννη.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της Ιεράς Μητροπόλεως, ο οποίος ζήτησε την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου  κ α ι

                                         Α φ ο ύ  μ ε λ έ τ η σ ε  τ α  σ χ ε τ ι κ ά  έ γ γ ρ α φ α

                                                  Σ κ έ φ θ η κ ε  κ α τ ά  τ ο  Ν ό μ ο

1. Επειδή με την κρινόμενη αίτηση, η οποία εισάγεται προς συζήτηση μετά την 3281/2014 αναβλητική απόφαση του Τμήματος και για την άσκησή της έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (3007769, 3955569/2007), ζητείται η ακύρωση των υπ’ αρ. 1/20.8.2007 και 2/20.8.2007 αποφάσεων του Μητροπολίτη ***, με τις οποίες επιβλήθηκε, αντίστοιχα, σε κάθε έναν από τους αιτούντες ιερομονάχους ποινή τριακονθήμερης αργίας από κάθε ιεροπραξία.

2. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, οι αιτούντες ιερομόναχοι ***  και *** είχαν διορισθεί ως «έκτακτοι» εφημέριοι σε ιερούς ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως *** με τις 431/29.6.1980 και 380/3.11.1995 πράξεις του οικείου Μητροπολίτη αντιστοίχως, ο διορισμός τους δε αυτός είχε χωρήσει κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 39 παρ. 6 του Κανονισμού 2/1969 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (βλ. ΣΕ 4836/2014 και 4837/2014).

Ακολούθως απολύθηκαν από τις ως άνω θέσεις με τις 709/24.9.2007 και 31/19.1.2005 αποφάσεις του ίδιου Μητροπολίτη. Αιτήσεις ακυρώσεως κατά των ανωτέρω αποφάσεων απολύσεως των αιτούντων απορρίφθηκαν, αντιστοίχως, με την 4836/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και την 690/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πατρών, η οποία δεν προσεβλήθη με ένδικα μέσα και κατέστη αμετάκλητη (βλ. ΣΕ 4837/2014).

3. Επειδή, με το άρθρο 39 παρ. 6 του Κανονισμού 2/1969 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Α΄193/1970), κατ’ εφαρμογήν του οποίου εκδόθηκαν οι μνημονευθείσες πράξεις διορισμού των αιτούντων ως εκτάκτων εφημερίων, ορίζονται τα εξής: «Ασχέτως του αριθμού οικογενειών ενορίας τινός, εφ’ όσον αι πνευματικαί αυτής ανάγκαι απαιτούσι τον διορισμόν κληρικού καταλλήλου δια το κήρυγμα, την εξομολόγησιν, την κατηχητικήν διακονίαν και τα παρόμοια, δύναται ο Μητροπολίτης να διορίζη ως έκτακτον εφημέριον και ιεροκήρυκα τοιούτον κληρικόν εκ των εχόντων τα νόμιμα προσόντα ιερομονάχων των εις Μονάς εγγεγραμμένων. Ούτος εντασσόμενος εις ην δικαιούται βάσει των προσόντων αυτού μισθολογικήν κατηγορίαν, δύναται να έχη δικαιοδοσίαν επί πλειόνων και μέχρι 10 ενοριών εχουσών ανάγκην του κατά τα άνω πνευματικού έργου κατά την κρίσιν του Μητροπολίτου, υπό τον όρον όπως ούτος περιορίζηται εις τα ανωτέρω πνευματικά καθήκοντα άνευ οιασδήποτε αναμίξεως εις τα καθήκοντα και δικαιώματα των εφημερίων». Εξάλλου, όπως προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 5383/1932 περί των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων (Α΄110), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 898/1943 (Α΄373), ο οικείος αρχιερεύς δύναται να επιβάλλει σε «παρεκτραπέντες» αγάμους κληρικούς (όπως οι ως άνω ιερομόναχοι - έκτακτοι εφημέριοι) αργία από κάθε ιεροπραξία μέχρι 30 ημερών.

4. Επειδή, εξάλλου, όπως παγίως έχει κριθεί, οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών οργάνων με τις οποίες επιβάλλονται σε κληρικούς πνευματικής φύσεως ποινές προβλεπόμενες από πολιτειακό νόμο, όπως η ποινή της αργίας από κάθε ιεροπραξία, έχουν εκτελεστό χαρακτήρα και υπόκεινται σε προσβολή με αίτηση ακυρώσεως μόνο εφ’ όσον επηρεάζουν υφιστάμενη σχέση του τιμωρουμένου με την Εκκλησία της Ελλάδος ή άλλα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα και έχουν επιπτώσεις στα απορρέοντα από τη σχέση αυτή δικαιώματά του (βλ. ΣΕ 686/2011 Eπτ., 825/1988 Oλομ. κ.ά.). Η ποινή όμως αυτή, εφ’ όσον περιορίζεται στην απαγόρευση τελέσεως ιεροπραξιών, χωρίς οποιαδήποτε άλλη συνέπεια, και επιβάλλεται σε βάρος ιερομονάχου ο οποίος κατέχει θέση εκτάκτου εφημερίου κατά τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 6 του Κανονισμού 2/1969 της Ι.Σ., δηλαδή κληρικού ο οποίος δεν κατέχει οργανική θέση τακτικού εφημερίου, έχει αμιγώς πνευματικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι τα καθήκοντα των εν λόγω εκτάκτων εφημερίων, τα οποία και μόνο επηρεάζονται από την ως άνω ποινή, είναι αμιγώς πνευματικά (κήρυγμα, εξομολόγηση, κατηχητική διακονία κλπ.), ενώ απαγορεύεται ρητώς σε αυτούς οποιαδήποτε ανάμιξη στα διοικητικά καθήκοντα των τακτικών εφημερίων (βλ. ΣΕ 411/2015, πρβλ. 2310/2008 επτ.).

5. Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, οι προσβαλλόμενες με την κρινόμενη αίτηση αποφάσεις, με τις οποίες επιβλήθηκαν στους αιτούντες ιερομονάχους ποινές αργίας από κάθε ιεροπραξία, είχαν αμιγώς πνευματικό χαρακτήρα και εστερούντο εκτελεστότητας, δοθέντος ότι ο μεν πρώτος των αιτούντων (***), ο οποίος κατά το χρόνο εκδόσεως της εις βάρος του πράξεως (20.8.2007) διατηρούσε την ιδιότητα εκτάκτου εφημερίου - ιεροκήρυκα, εθίγη, κατά τα εκτεθέντα ανωτέρω, μόνο ως προς την πνευματική σχέση του με την Εκκλησία της Ελλάδος, καθ’ όσον ούτε από την προσβαλλόμενη πράξη που τον αφορά ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ούτε, άλλωστε, και ο ίδιος προβάλλει ειδικότερα ότι από την εν λόγω πράξη απέρρευσαν και οποιεσδήποτε άλλες συνέπειες πέραν των ανωτέρω καθαρώς πνευματικών. Περαιτέρω, ο δεύτερος των αιτούντων (***), ο οποίος είχε απολέσει οριστικώς, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη δεύτερη σκέψη, την ιδιότητα του εκτάκτου εφημερίου ήδη από το έτος 2005, δεν συνδεόταν κατά το χρόνο εκδόσεως της εις βάρος του πράξεως (20.8.2007) με οποιαδήποτε υπηρεσιακή σχέση προς την Εκκλησία της Ελλάδος. Ο ισχυρισμός, εξ άλλου, των αιτούντων ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις εθίγησαν και ως μέλη του ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής *** είναι απορριπτέος, διότι, ανεξαρτήτως της λυσιτελείας του (από την άποψη του αν οι επιβληθείσες πνευματικές ποινές θα μπορούσαν να επηρεάσουν τους αιτούντες και υπό την ανωτέρω ιδιότητα), πάντως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η εκλογή αυτών ως μελών του ως άνω ηγουμενοσυμβουλίου, λαβούσα χώρα την 1.7.2007 (υπ’ αριθ. 88/1.7.2007 έγγραφο της Ι. Μονής), ακυρώθηκε στη συνέχεια διοικητικώς ως αντικανονική και μη νόμιμη με την από 4.9.2007 απόφαση (αριθ. πρωτ. 3519/6.9.2007) της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκδοθείσα κατ’ ενάσκηση αρμοδιότητας προβλεπομένης από το νόμο (βλ. άρθρο 39 παρ. 5 του Ν. 590/1977- Α΄ 146 βλ. επίσης ΣΕ 3282/2014 και ΕΑ 270/2009), αίτηση δε ακυρώσεως που είχε ασκηθεί, μεταξύ άλλων, και από τους αιτούντες κατά της ως άνω αποφάσεως της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, απορρίφθηκε με την 685/2011 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου. Με τα δεδομένα αυτά, λαμβανομένου δε υπ’ όψη ότι η ανωτέρω διοικητική ακύρωση της εκλογής των αιτούντων, η οποία εχώρησε για λόγους νομιμότητας, ανέτρεξε στο χρόνο κατά τον οποίο είχε συντελεσθεί η ως άνω εκλογή (1.7.2007), οι αιτούντες δεν κατείχαν την ιδιότητα μέλους του ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής ούτε κατά το χρόνο εκδόσεως των προσβαλλομένων πράξεων (20.8.2007) ούτε εν συνεχεία. Επομένως, οι επιβληθείσες σε βάρος τους ποινές αργίας από την τέλεση ιεροπραξιών δεν μπορούσαν να επηρεάσουν οποιαδήποτε υπηρεσιακή τους σχέση υπό την εκτεθείσα έννοια και άρα απαραδέκτως προσβάλλονται, ως μη έχουσες εκτελεστό χαρακτήρα, με την κρινόμενη αίτηση, η οποία κατόπιν των ανωτέρω είναι απορριπτέα και στο σύνολό της ως απαράδεκτη.

                                                                        Δ ι α   τ α ύ τ α

Απορρίπτει την αίτηση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

Επιβάλλει συμμέτρως σε βάρος των αιτούντων τη δικαστική δαπάνη της Ιεράς Μητροπόλεως ***, η οποία ανέρχεται σε εννιακόσια είκοσι (920) ευρώ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 2015.

            Ο Προεδρεύων Σύμβουλος                                                         Η Γραμματέας

             Μιχ. Βηλαράς                                                                            Γ. Μουλοπούλου

 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 5ης Μαρτίου 2015.

          Η Πρόεδρος του Γ΄ Τμήματος                                                   Ο Γραμματέας

              Αικ. Συγγούνα                                                                      Νικ. Βασιλόπουλος