ΕπΑνΣτΕ 1138/2009
Αριθμός Απόφασης : 1138
'Ετος : 2009
Δικαστήριο : Συμβούλιο της Επικρατείας (Επιτροπή Αναστολών)
Αριθμός 1138/2009
Η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας
(άρθρο 52 του π.δ/τος 18/1989, όπως αντικαταστάθηκε με
το άρθρο 35 του ν. 2721/1999)
___________________
Συνεδρίασε σε συμβούλιο στις 14 Οκτωβρίου 2009 με την εξής σύνθεση : Γ. Σταυρόπουλος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Γ΄ Τμήματος, N. Μαρκουλάκης, Α. Καραμιχαλέλης, Σύμβουλοι. Ως Γραμματέας έλαβε μέρος η Α. Τριάδη, Γραμματέας του Γ΄ Τμήματος.
Για να αποφασίσει σχετικά με την από 1η Δεκεμβρίου 2008 αίτηση:
του Αρχιμανδρίτη Τ. Ε., κατά κόσμον Τ. Ι. Σ., κατοίκου ορεινής περιοχής Αμπελακίων Λαρίσης,
κατά της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών Αρχιμανδρίτης επιδιώκει να ανασταλεί η εκτέλεση 1) της υπ’ αριθμ. 2/2005 απόφαση του Επισκοπικού Δικαστηρίου Λαρίσης και Τυρνάβου, 2) της υπ’ αριθμ. 14/2006 απόφασης του Πρωτοβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου, 3) των υπ’ αριθμ. 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 παρεμπιπτουσών αποφάσεων του Δευτεροβαθμίου συνοδικού δικαστηρίου, 4) της υπ’ αριθμ. 21/2007 απόφασης του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου και 5) κάθε άλλης σχετικής πράξης ή παράλειψης της Διοικήσεως.
Ο Πρόεδρος του Γ΄ Τμήματος, για να κριθεί η πιο πάνω αίτηση, συγκρότησε την Επιτροπή, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 52 του π.δ. 18/1989 (ΦΕΚ 8 τ. Α), όπως αυτό έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 35 του ν. 2721/1999 (ΦΕΚ 112 τ. Α).
Κατά τη συνεδρίασή της η Επιτροπή άκουσε τον εισηγητή, Σύμβουλο Α. Καραμιχαλέλη.
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (αριθμ. ειδικού εντύπου παραβόλου 2161219/2008).
2. Επειδή, με την 1137/2005 κλήση του Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου ο αιτών αρχιμανδρίτης, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, παραπέμφθηκε στο Επισκοπικό Δικαστήριο της Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, το οποίο εξέδωσε την 2/2005 απόφασή του με την οποία δέχθηκε ότι ο αιτών είναι ένοχος για όλα τα πειθαρχικά παραπτώματα που αποδόθηκαν σ’ αυτόν, έκρινε δε περαιτέρω ότι ήταν αναρμόδιο, λόγω της επιβλητέας, κατά την κρίση του, ποινής, και παρέπεμψε την υπόθεση στο Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο για Πρεσβυτέρους, Διακόνους και Μοναχούς. To Δικαστήριο αυτό εξέδωσε, ερήμην του αιτούντος, την 6/2006 απόφασή του, με την οποία του επέβαλε την ποινή της καθαίρεσης από το υψηλό υπούργημα της ιερωσύνης, με αφαίρεση του μοναχικού σχήματος, τη διαγραφή του από το μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Άνω Παναγίας Ξενιάς της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού και επαναφορά του στην τάξη των λαϊκών. Κατά της ως άνω απόφασης ο αιτών άσκησε ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου ανακοπή ερημοδικίας, επί της οποίας εκδόθηκε η 11/2006 απόφασή του, με την οποία έγινε δεκτή η ανακοπή και εξαφανίσθηκε η 6/2006 προηγούμενη απόφασή του. Ακολούθως, με την 14/2006 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου ο αιτών απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες της αυθαίρετης εγκατάλειψης της Μονής της Άνω Παναγίας Ξενιάς της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, της ενασχόλησης με κοσμικό έργο και της παράνομης και αντικανονικής ιδιοποίησης του εξωκλησίου στο οποίο διέμεινε από την εγκατάστασή του στην περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, ως προς τις λοιπές δε κατηγορίες κρίθηκε ένοχος και του επεβλήθη η ποινή της καθαίρεσης από το υψηλό υπούργημα της ιερωσύνης και η επαναφορά του στην τάξη των μοναχών. Κατά της αποφάσεως αυτής ο αιτών άσκησε έφεση, επί της οποίας το Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο, μετά την έκδοση των 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 και 19 παρεμπιπτουσών αποφάσεών του, εξέδωσε την 21/2007 οριστική απόφασή του με την οποία απορρίφθηκε η έφεσή του και επικυρώθηκε η 14/2006 απόφαση του Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου. Κατά των ως άνω αποφάσεων ο αιτών άσκησε αίτηση ακυρώσεως, για την εκδίκαση της οποίας έχει ορισθεί, μετά από αναβολή, δικάσιμος η 19η Νοεμβρίου 2009.
3. Επειδή, όπως έχει κριθεί, τα εκκλησιαστικά δικαστήρια είναι όργανα της Εκκλησίας της Ελλάδος, που ιδρύθηκαν για τη διατήρηση της εκκλησιαστικής πειθαρχίας και την τιμωρία των κληρικών και μοναχών που υποπίπτουν σε παραπτώματα. Κατά την άσκηση της πειθαρχικής τους αρμοδιότητας τα όργανα αυτά άλλοτε μεν επιβάλλουν ποινές πνευματικής μόνο φύσεως, άλλοτε δε επιβάλλουν ποινές που επηρεάζουν αμέσως την υπηρεσιακή σχέση κληρικού ή μοναχού καθώς και δικαιώματα που απορρέουν από αυτή τη σχέση. Στη δεύτερη περίπτωση, τα πειθαρχικά αυτά όργανα της Εκκλησίας έχουν χαρακτήρα πειθαρχικών συμβουλίων και οι εκδιδόμενες από αυτά αποφάσεις, ως εκτελεστές πράξεις διοικητικών αρχών, υπόκεινται σε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε. 825/1988 Ολ., Ε.Α. 683/2002, 346/2006, 639/2008).
4. Επειδή, η επιβολή στον αιτούντα, με την προσβαλλόμενη απόφαση του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου, της προαναφερόμενης ποινής, αποσκοπούσα στην αποκατάσταση της εκκλησιαστικής τάξεως και πειθαρχίας, δεν είναι ως εκ της φύσεώς της, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, δεκτική αναστολής εκτελέσεως, ανεξάρτητα από την επερχόμενη στον αιτούντα βλάβη από την εκτέλεσή της (Ε.Α. 462/2007, 346/2006, 112/1993, 344/1992, 170/1991, πρβλ. Ολ. ΣτΕ 883/2005). Εξάλλου, ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι η εκτέλεση της προσβαλλόμενης αποφάσεως θα βλάψει τα πνευματικά τέκνα του και τους πιστούς, οι οποίοι προσέβλεπαν κατά την εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων τους στο πρόσωπό του, και θα προκαλέσει προσωπικά σ’ αυτόν ανεπανόρθωτη ηθική βλάβη, διότι η απομάκρυνσή του από την άσκηση των ιερατικών του καθηκόντων θα έχει ως αποτέλεσμα την πνευματική του αποστασιοποίηση και την ηθική του απαξίωση και εν τέλει τον στιγματισμό του από τα μέλη της εκκλησιαστικής κοινωνίας, είναι, πάντως, απορριπτέος, κατά το πρώτο μεν σκέλος του διότι προβάλλεται εκ συμφέροντος τρίτων και κατά το δεύτερο σκέλος του διότι η βλάβη αυτή θα αποκατασταθεί σε περίπτωση αποδοχής της αιτήσεως ακυρώσεως. Για τους λόγους αυτούς, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση, ανεξάρτητα από το, ανακύπτον εν προκειμένω, ζήτημα της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης αποφάσεως ως πνευματικού χαρακτήρα εν όψει του ότι ο αιτών είχε παύσει να έχει ενεργό εφημεριακό δεσμό επί μακρό χρονικό διάστημα πριν από την επιβολή της πειθαρχικής ποινής.
Δ ι α τ α ύ τ α
Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση. Και
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Οκτωβρίου 2009 και εκδόθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2009.
Ο Πρόεδρος του Γ΄ Τμήματος Γ. Σταυρόπουλος
Η Γραμματέας του Γ΄ Τμήματος Α. Τριάδη
|
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ