ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΝΕΑ
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΝΕΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Ν.Υ. ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
 
ή δοκιμάστε την προηγμένη αναζήτηση 

Αναλυτική Αναζήτηση
Χρησιμοποιήστε την αναλυτική αναζήτηση με φίλτρα για καλύτερα στοχευμένα αποτελέσματα
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΣτΕ 2214/2000
Αριθμός Απόφασης : 2214
'Ετος : 2000
Δικαστήριο : Συμβούλιο της Επικρατείας


Αριθμός 2214/2000

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Ιουνίου 2000 με την εξής σύνθεση: Α. Μαρίνος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του ΣΤ΄ Τμήματος, Ν. Ντούβας, Ε. Δαρζέντας, Α. Συγγούνα, Μ. Καραμανώφ, Σύμβουλοι, Δ. Κυριλλόπουλος, Α. Σταθάκης, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μανωλόπουλος, Γραμματέας του ΣΤ΄ Τμήματος.

Γ ι α  να δικάσει την από 8 Απριλίου 1996 αίτηση:

τ ω ν 1) Η.Λ. και 2) νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία "Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών", οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Γ. Μαύρο (Α.Μ. 9446), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο,

κ α τ ά  του Δήμου Πειραιώς, ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους Ε. Δρυλεράκη (Α.Μ. 1596 ΔΣ Πειραιώς) και Μ. Μελισσηνό (Α.Μ. 1125 ΔΣ Πειραιώς), που τους διόρισε με απόφασή του ο Δήμαρχος.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπ' αριθ. 6283/246/9.2.1996 απόφαση της Διευθύντριας Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Πειραιώς και κάθε άλλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Συμβούλου Μ. Καραμανώφ.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τους πληρεξούσιους του Δήμου, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ  μ ε λ έ τ η σ ε  τ α  σ χ ε τ ι κ ά  έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε  κ α τ ά  τ ο  Ν ό μ ο

1. Επειδή διά της υπό κρίσιν αιτήσεως, διά την οποίαν κατεβλήθησαν τα νόμιμα τέλη και το παράβολον (υπ΄ αριθμ. 3463222-3/96 διπλότυπα ΔΟΥ Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών, υπ΄ αριθμ. 2915235, 7156698/96 ειδικά γραμ. παραβόλου), ζητείται η ακύρωσις της υπ΄ αριθμ. 6283/246/9.2.1996 αποφάσεως της Διευθυντρίας Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Πειραιώς, αφορώσα εις την απόρριψιν αιτήματος των αιτούντων περί χορηγήσεως αδείας καταλήψεως πεζοδρομίου.

2. Επειδή οι αιτούντες, φερόμενοι ο μεν πρώτος ως ποιμήν της "Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών", το δε δεύτερον ως γερμανικόν νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου, εδρεύον εις Φραγκφούρτην Γερμανίας, εις το οποίον υπάγεται διοικητικώς και οικονομικώς η ελληνική θρησκευτική κοινότης, η οποία στερείται νομικής προσωπικότητος, έχουν έννομον συμφέρον προς άσκησιν της υπό κρίσιν αιτήσεως.

3. Επειδή οι αιτούντες διά της υπ΄ αριθμ. 3356/18.1.1996 "γνωστοποιήσεως - αιτήσεως" προς τον Δήμον Πειραιώς, αφ΄ ενός μεν εγνωστοποίησαν εις τον Δήμον ότι: "... για το περιορισμένο χρονικό διάστημα μιας ή δύο ωρών κάθε φορά, μία ή δύο φορές την εβδομάδα ολιγομελής ομάδα πιστών της "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" ίσταται επί του πεζοδρομίου σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλεως του Πειραιώς όπως άλλωστε και των Αθηνών, προ κινητών ξυλίνων πλαισίων με εικόνες του Ιησού Χριστού και ενημερώνουν όσους από τους διερχομένους εκδηλώνουν σχετικό ενδιαφέρον", αφ΄ ετέρου δε εζήτησαν, εφ΄ όσον τούτο ήτο αναγκαίον, την χορήγησιν αδείας διά την άνευ καταβολής τέλους χρήσιν πεζοδρομίου του Δήμου. Η απόρριψις του ως άνω αιτήματος εγνωστοποιήθη εις τους αιτούντας διά της υπ΄ αριθμ. 6283/246/9.2.1996 πράξεως της Διευθυντρίας Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Πειραιώς, εις την οποίαν αναφέρεται περαιτέρω ότι συνεπεία της απορρίψεως ο Δήμος αδυνατεί να εκδόσει άδειαν καταλήψεως κοινοχρήστου χώρου.

4. Επειδή η δραστηριότης, εις την οποίαν διά της προμνημονευθείσης αιτήσεώς των προς τον Δήμον Πειραιώς ανεκοίνωσαν ότι θα προβούν οι αιτούντες, συνίσταται εις την διακήρυξιν των θρησκευτικών των πεποιθήσεων παροδικώς και ουχί εις συγκεκριμένην και εκ των προτέρων γνωστήν πάντοτε θέσιν, είτε διά της διανομής φυλλαδίων είτε διά της παροχής πληροφοριών εις πάντα ενδιαφερόμενον, διά της ταυτοχρόνου χρήσεως κινητών ξυλίνων πλαισίων, επί των οποίων εκτίθενται εικόνες του Ιησού Χριστού και τας οποίως προδήλως συναποκομίζουν άμα τη αναχωρήσει των. Υπό τα δεδομένα ταύτα η εν λόγω δραστηριότης τελείται υπό συνθήκας όλως περιστασιακάς και προσωρινάς και, κατά συνέπειαν, ελλείποντος του μονίμου χαρακτήρος της και ανεξαρτήτως του ότι αποτελεί ειδικοτέραν εκδήλωσιν του συνταγματικώς κατοχυρωμένου (άρθρ. 13 του Συντάγματος) ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, δεν υπέκειτο αυτή εις την κατά το άρθρον 13 παρ. 11 του Β.Δ/τος 24.9/20.10.1958 (φ. 171), ως αντικατεστάθη διά του άρθρου 3 του Ν. 1080/80 (φ. 246), άδειαν χρήσεως κοινοχρήστου χώρου. Και ναι μεν κατά την παρ. 1 του ως άνω άρθρου 13 το προβλεπόμενον τέλος χρήσεως πεζοδρομίων, πλατειών και λοιπών κοινοχρήστων χώρων επιβάλλεται και εις βάρος των προσκαίρως χρησιμοποιούντων τους χώρους τούτους, πλην όμως ο όρος "προσκαίρως" έχει την έννοιαν του χρονικού απλώς περιορισμού ως προς την χρήσιν συγκεκριμένου και πάντως γνωστού εκ των προτέρων χώρου προς άσκησιν ορισμένης δραστηριότητος. Κατά συνέπειαν, διά την άσκησιν της προεκτεθείσης δραστηριότητος των αιτούντων δεν απητείτο εν προκειμένω άδεια, και ως εκ τούτου, η άρνησις της Διοικήσεως προς χορήγησιν τοιούτης αδείας στερείται εκτελεστότητος. Όθεν, η υπό κρίσιν αίτησις, στρεφομένη κατά πράξεως μη εκτελεστής, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτος. Αν και κατά την γνώμην της Συμβούλου Μ. Καραμανώφ, η κατά τα ανωτέρω περιγραφομένη δραστηριότης των αιτούντων βαίνει πέραν της κατά προορισμόν χρήσεως των κοινοχρήστων χώρων, συνισταμένης εις την ακώλυτον κυκλοφορίαν των πεζών, και αποτελεί πράγματι, έστω και λαμβάνουσα χώραν περιοδικώς, ιδιαιτέραν χρήσιν των χώρων αυτών. Κατά συνέπειαν, η εν λόγω χρήσις δεν είναι επιτρεπτή άνευ προηγουμένης αδείας, χορηγουμένης υπό τους όρους και κατά την διαδικασίαν του άρθρου 13 του Β.δ/τος της 24.9/20.10.1958, ως τούτο ισχύει, έναντι καταβολής του οικείου ανταποδοτικού τέλους. Δεδομένου, όμως, ότι η διάρκεια της ως άνω αδείας δεν δύναται κατά νόμον (άρθρο 13 παρ. 11 του Β.Δ/τος της 24.9/20.10.1958) να εξικνείται πέραν του ημερολογιακού έτους, ήτοι εν προκειμένω, ως εκ του χρόνου υποβολής της σχετικής αιτήσεως των αιτούντων, πέραν της 31.12.1996, η παρούσα δίκη, διά της οποίας διώκεται η ακύρωσις της αρνήσεως του Δήμου Πειραιώς να χορηγήσει την αιτηθείσαν άδειαν, απεστερήθη του αντικειμένου της και δέον να κηρυχθεί κατηργημένη.

5. Επειδή, κατά ταύτα, η υπό κρίσιν αίτησις δέον να απορριφθή.

Δ ι α  τ α ύ τ α

Απορρίπτει την υπό κρίσιν αίτησιν. Διατάσσει την κατάπτωσιν του παραβόλου. Επιβάλλει εις βάρος των αιτούντων την δικαστικήν δαπάνην του Δήμου Πειραιώς εκ δρχ. 14.000 Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου 2000 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στις 29 Ιουνίου 2000.

Ο Πρόεδρος του ΣΤ΄ Τμήματος Α. Μαρίνος Ο Γραμματέας του ΣΤ΄ Τμήματος Β. Μανωλόπουλος

για τον "ΒΑΛΣΑΜΩΝ" συνδέσεις επικοινωνία συχνές ερωτήσεις όροι χρήσης Copyright © - Web Site by WeC.O.M.